تاثیر عملیات حرارتی پیشگرم بر ریز ساختار و خواص مکانیکی اتصال درز جوش فولاد ریل به روش جوشکاری قوس دستی

فولاد ریل جرثقیل های سقفی زیر مجموعه ای از فولادهای پر کربن هستندکه درصد کربن آن ها بین 0.5 تا 1درصد می باشد. با توجه به ماهیت کاربردی این نوع از فولادها، استحکام و سختی آن ها بایستی بالا باشد تا مقاومت سایشی لازم را ایجاد کند. این مهم از طریق کنترل ریز ساختار عملی می گردد. اما ناحیه جوشکاری این نوع از فولادها با توجه به درصد کربن بالا و تغییرات ریز ساختاری نواحی جوش در حین سرد کردن، اغلب دست خوش تغییرات نامطلوبی شده و عیب هایی را به ریل تحمیل می کند. انتخاب الکترود جوشکاری مناسب و اعمال عملیات حرارتی پیشگرم تا حدود زیادی از بروز این نوع عیب ها می کاهد. در این تحقیق، جوشکاری فولاد ریل در دماهای پیشگرم 150، 250 و 325 درجه سانتی گراد و هم چنین یک نمونه بدون دمای پیشگرم با استفاده از الکترود قلیایی e9048-g با روش جوشکاری قوس دستی بر ر وی نمونه های اصلی ریل مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر حاصل از میکروسکوپ نوری نشان داد که ریز ساختار ناحیه جوش با افزایش دمای پیشگرم به دلیل نرخ سرد شدن کم تر (شیب گرادیان دمایی پایین تر)، درشت دانه تر شده است و هم چنین نتایج حاصل از آزمون ریز سختی سنجش ویکرز نشان داد که با افزایش دمای پیشگرم، سختی ناحیه جوش و هم چنین سختی نواحی متاثر از حرارت در دو طرف جوش کاهش یافته است. انتخاب دمای عملیات حرارتی پیشگرم مناسب برای یک جوش سالم در فولاد ریل مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.