تاثیر تخصص و دوره تصدی حسابرس بر مدیریت سود واقعی و حسابداری

نگرانی ناشی از آثار روابط درازمدت حسابرس و صاحبکار بر استقلال حسابرس و کیفیت حسابرسی موجب تدوین مقرراتی مانند تغییر اجباری حسابرسان برای محدود کردن این روابط شده است. اما در مورد افزایش روابط درازمدت و رفتارهای مدیریتی، نتایج متناقضی وجود دارد از این رو، این پژوهش به دنبال بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی با مدیریت سود حسابداری و مدیریت فعالیت های واقعی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری مدیریت فعالیت های واقعی از سه شاخص اضافه تولید، کاهش هزینه های اختیاری و دستکاری فروش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری شامل 153 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازهزمانی 1385-1394 است. هم چنین، این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و روش آن از نوع همبستگی و پس رویدادی است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از الگوهای داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین تخصیص حسابرس با مدیریت سود حسابداری رابطه منفی ومعنادار و بین دوره تصدی حسابرس با مدیریت سود حسابداری رابطه مشاهده نشد. هم چنین نتایج نشان داد بین مدیریت سود واقعی از طریق هر سه شاخص با تخصص حسابرس رابطه منفی و معناداری وجود دارد. و بین دوره تصدی حسابرس با مدیریت سود واقعی از طریق تولید بیش از حد و کاهش هزینه های اختیاری منفی و معناداری وجود دارد. و بین دوره تصدی حسابرس با مدیریت سود از طریق کاهش فروش رابطه معناداری مشاهده نشد.