تاثیر ریسک گریزی بر وفاداری به نام تجاری با توجه به نقش میانجی احساسات مشتری (مطالعه موردی: مصرف کنندگان نهایی تلفن همراه در بین دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران)

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ریسک گریزی بر وفاداری به نام تجاری با توجه به نقش میانجی احساسات مشتری در بین دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران پرداخته است که ازاین رو ازلحاظ ماهیت روشی، پژوهش توصیفی- علی و از نوع هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران می باشند. روش نمونه گیری در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس می باشد و برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان تعداد 386 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش میدانی می باشد که از پرسشنامه چادوری و هالبروک (2001) برای متغییرهای وفاداری رفتاری، وفاداری نگرشی، احساسات مشتری و از پرسشنامه راجو (1980) برای ریسک گریزی استفاده شده است. از تکنیک معادلات ساختاری و از نرم افزار amos و lisrel به منظور آزمون فرضیه ها استفاده شده است. پنج فرضیه مورد آزمون قرار گرفته و نتایج حاکی از آن است که تاثیر مثبت و معنادار ریسک گریزی بر احساسات مشتری در مورد نام تجاری و همچنین تاثیر مثبت و معنادار احساسات مشتری در مورد نام تجاری بر وفاداری (نگرشی و رفتاری) از طریق احساسات مشتری در مورد نام تجاری، تایید شده است.