اثر یک دوره تمرینات منتخب در آب بر روی تعادل عملکردی دختران فلج مغزی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرینات منتخب در آب بر تعادل عملکردی که شامل وضعیت های نشسته و ایستاده در دو حالت ایستاده و پویا می باشد بر روی 20 دختر فلج مغزی در سطح کلاس بندی مهارت های حرکتی یک تا سه بود.

روش کار: این افراد با دامنه سنی 18 تا 30 سال، به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند و از هر دو گروه پیش آزمون به وسیله تست تعدیل شده برگ و تست کنترل تنه گرفته شد. پس از آن  گروه تجربی به مدت هشت هفته ودر هر هفته سه جلسه تحت تمرینات منتخب در آب قرار گرفتند و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای تمرینی قرار نگرفت. پس از اتمام فرآیند تمرین از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و نتایج بدست آمده به وسیله آزمون های تحلیل واریانس و یومن ویتنی با هم مقایسه شد.

یافته ها: نتایج افزایش قابل توجهی در تست کنترل تنه در پیش آزمون و پس آزمون در گروه تجربی نشان داد ولی تفاوت معناداری در تست تعدیل شده برگ در پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه در ارزیابی تعادل عملکردی، آزمودنی با کمک هر سه سیستم بینایی، دهلیزی و حس پیکری تعادل خود را حفظ می نماید، می توان نتیجه گرفت که احتمالاً تمرین در آب باعث بهبود و تسهیل ورودی های هر یک از این حواس، دو یا سه حس به طور همزمان جهت حفظ تعادل می شود علاوه بر این نشان داده شده است که حس عمقی در آب می تواند تحت فشار قرار گیرد.