اثر بخشی گرایش و التزام عملی به نماز بر روی اضطراب آشکار دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان جویبار

اثر بخشی گرایش و التزام عملی به نماز بر روی اضطراب آشکار دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان جویبار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی گرایش و التزام عملی به نماز بر روی اضطراب آشکار دانش آموزان دختر پایه ششم انجام شده است. طرح مورد استفاده در این پژوهش، همبستگی و از نوع طرح های توصیفی است. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از تکنیک مدلیابی معادلات ساختاری و از نرم افزار amos استفاده شد.

جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی مدارس دولتی شهرستان جویبار می باشد. از این میان، 300 نفر، با توجه به تعداد خرده مقیاس ها و بر اساس دستور هو و بنتلر، با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. در این پژوهش از مقیاس نگرش و التزام عملی به نماز و مقیاس تجدیدنظرشده اضطراب آشکار کودکان استفاده شد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نیز حاکی از آن است که با افزایش گرایش به نماز، اضطراب اشکار کاهش و با کاهش گرایش و التزام عملی به نماز، اختلال در اضطراب و بروز آن افزایش می یابد.