بایستگی حفاظت از جنگل در آموزه های وحیانی

بایستگی حفاظت از جنگل در آموزه های وحیانی

از دیدگاه پیامبر اسلام جنگل امورعام‌المنفعه محسوب می‌شود و بریدن درختان و آتش‌زدن آن‌ها و نابود کردنشان حتی در شرایط خاص را هم مزموم دانسته و تخریب جنگل‌ها و قطع درختان را از مصادیق بارز فساد در زمین می‌داند. هدف از این پژوهش بررسی بایستگی حفاظت از جنگل در آموزه‌های وحیانی می‌باشد. در این مقاله از روش کتابخانه ای، قرآن، معانی و تفاسیر معتبر و مشهور و روایات اسلامی استفاده شده است.

آموزه‌های وحیانی مجموعه‌ای از معارف الهی را فراروی آدمی قرار می دهد و نیازهای واقعی انسان، اعم از مادی و معنوی را به طور بسیار دقیق بیان نموده است. بخشی از این معارف درباره اهمیت درختکاری و حفظ و حراست از جنگل‌هاست که بسیار سازنده می‌باشد و به درستی که عمل کردن به آن‌ها می‌تواند نیازهای انسان را برآورده سازد و بشریت را از بحران‌ها، چالش‌ها و خطرات بزرگ و احتمالی که به دست بشر پدید می‌آید از بین ببرد. در این مقاله بخشی از کلام خداوند متعال و گفتار و سیره انبیا الهی و ائمه معصومین (ص) پیرامون اهمیت درختکاری و حفظ و صیانت از جنگل با هدف تولید فرهنگ که زمینه‌‌ای برای فراگیر کردن حفظ منابع خدادادی می‌باشد بیان گردیده است تا بندگان خداوند از این نعمت الهی نهایت استفاده را ببرند. همچنین با عمل کردن به آن، زیبایی‌ها و جذابیت چهره اسلام رحمانی را به جهانیان نمایان سازند.