بررسی ابعاد چارچوب مفهومی بازآفرینی حفاظت محور در بافت های شهری تاریخی ایران

مقاله بررسی ابعاد چارچوب مفهومی بازآفرینی حفاظت ‌محور در بافت‌های شهری تاریخی ایران

در دهه‌های اخیر عوامل مختلفی در فرایند شکل‌گیری سیاست ‌ها و برنامه ‌های حفاظتی و بازآفرینی بافت‌های شهری تاریخی در ایران تأثیرگذار بوده ‌اند. با چالش میان دو رویکرد بازآفرینی شهری و حفاظت شهری متخصصان درصدد ادغام این دو رویکرد، ارائۀ رویکردی جامع و یکپارچه و سرانجام ارائه معیارها و مؤلفه‌های مؤثر در هر دو برآمدند. هدف پژوهش حاضر بازشناسی ابعاد چارچوب نظری بازآفرینی شهری در جهت حفاظت شهری بر مبنای رویکرد بازآفرینی حفاظت‌ محور بافت‌های شهری تاریخی است.

برای این منظور از یک سو اسناد، کنوانسیون‌ ها و بیانیه ‌های بین‌المللی مرتبط و از سوی سیر تکوینی سیاست‌ های داخلی ایران در حوزۀ بازآفرینی و حفاظت شهری مورد بازخوانی و واکاوی قرار گرفته ‌اند و با بهره‌ گیری از روش تحقیق کیفی و تکنیک تحلیل محتوا به بازشناخت ابعاد چارچوب مفهومی رویکرد بازآفرینی حفاظت ‌محور، که شامل ۶ بعد «اقتصادی»، «اجتماعی»، «کالبدی»، «فرهنگی»، «مدیریتی» و «محیط زیستی» می ‌باشد که هر یک شامل زیرمؤلفه ‌های خود هستند، پرداخته می ‌شود. روش انجام این پژوهش با توجه به ماهیت تحقیق و مؤلفه‌های مورد بررسی و رویکرد حاکم بر پژوهش، تلفیقی از روش‌های توصیفی-تحلیلی می‌ باشد.