بررسی بیماران مبتلا به سل ریوی تشخیص داده شده در استان کردستان از سال 1379 الی 1380

سابقه و هدف: به رغم تمام موفقیت های بدست آمده در زمینه کنترل و پیشگیری از بیماری های عفونی در دنیا و بخصوص در کشورهای توسعه یافته، بیماری سل هنوز هم بعنوان یک مشکل جدی بهداشت عمومی در دنیا مطرح است. این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژیک موارد سل ریوی طی دو سال در استان کردستان می پردازد. روش کار: در این مطالعه کلیه بیماران مبتلا به سل ریوی تشخیص داده شده از ابتدای سال 1379 تا پایان سال 1380 استان کردستان بررسی شدند. اطلاعات از مراکز سل شهرستانها از روی پرونده های بیمارستانی و بهداشتی، دفاتر و در صورت نقص با مراجعه به بیمار جمع آوری شد. یافته ها: در این مطالعه 387 نفر شامل 234 زن (60.5%) و 153 مرد (39.5%) بررسی شدند. 225 نفر (58.1%) شهری و 162 نفر (41.9%) روستایی بودند. در مردان میانگین سن 54.84% سال (19.8±) و در زنان 44.9 (20.3 ±) بود225(p<0001) نفر (58.1%) اسمیر مثبت و 162 نفر (41.9%) اسمیر منفی بودند. میزان بروز سل ریوی اسمیر مثبت 7.3 در یکصد هزار نفر، نسبت بیماریابی موارد جدید اسمیر مثبت 29%، میزان موفقیت در درمان موارد اسمیر مثبت 92%، میزان فوت کل بیماران 6.2% و شکست درمان 3.5% بود. در این مطالعه میانگین تاخیر در تشخیص در بیماران اسمیر مثبت 84.1 (87.3 ±) و در بیماران اسمیر منفی 178.6 روز (277.7 ±) بود (p<0.001). نتیجه گیری: بیشتر بودن بروز سل در زنان در مقایسه با مردان فقط در چند کشور ناحیه مدیترانه شرقی سازمان بهداشت جهانی شامل ایران، افغانستان و پاکستان گزارش شده است و در بقیه کشورها بروز در مردان بیشتر از زنان است. میزان بروز سل بر خلاف انتظار در جمعیت شهری بیشتر از جمعیت روستایی بود و میزان بیماریابی پایین است. میزان تاخیر در تشخیص در این مطالعه نسبت به مطالعات مشابه بالاتر بود که لازم است اطلاع رسانی مناسب به مردم و پزشکان در مورد سل انجام شود.