• استانداردسازی پیش شرط ضروری اعتبارسنجی در ارتقاء کیفیت نظام آموزش عالی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1385/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1385/01/01
    • تعداد بازدید: 896
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    اگر محور همه برنامه ریزی های توسعه را بهبود زندگی انسان و ایجاد جامعه مبتنی بر دانایی بدانیم_ ضروری است که بپذیریم _ تعلیم و تربیت و بویژه آموزش عالی نقش بسزایی در پیشبرد اهداف جامعه به سوی تحقق توسعه پایدار ایفا می نماید. با این حال، تغییرات شتابنده عصر حاضر، مسائل و چالش هایی را فراروی نظام آموزش عالی قرار داده که نه تنها منجر به کاهش دایره تاثیر گذاری آموزش عالی شده است بلکه عدم توجه مبسوط به آنها توانسته، زمینه آسیب پذیری و زوال اعتماد طیف های گوناگون افراد و سازمان های جامعه را نسبت به مراکز آموزش عالی به دنبال آورد. به زعم نگارندگان این مقاله، حفظ و بهبود کیفیت یکی ازاین چالشهای محوری است که سرتاسرجغرافیای آموزش عالی را در نور دیده است. و رویارویی با آن نیاز به اتخاذ موضعی فراکنشی و کاربست راهبردهای بخردانه دقیق دارد.به همین منظور، به نظر می رسد استاندارد سازی با توجه به مشکلات بالفعل و بالقوه و با راهنمایی فعالیت ها و نتایج آنها به منظور نیل به میزانی مطلوبی از نظم در یک زمینه خاص بتواند به عنوان پیش شرط اساسی الگوی اعتبارسنجی، زمینه بهبود و ارتقاء کیفیت را در نظام آموزش عالی فراهم آورد. اعتبارسنجی مکانیسمی است که با استفاده از آن وضعیت دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی از نظر وضعیت آموزشی، پژوهشی و خدماتی، با زبانی کمی و کیفی مشخص می شود و بر اساس آن توصیه های اصلاحی به عمل می آید. در این الگو از ارزیابی درونی به منظور حفظ و بهبود کیفیت و از ارزیابی بیرونی به جهت تضمین کیفیت استفاده می شود. در این مقاله سعی بر آن است تا ضمن بررسی مفاهیم کیفیت و اعتبارسنجی، به کنکاش و تأکید بر استاندارد سازی به عنوان پیش شرط لازم و ضروری جهت بهبود، ارتقا و تضمین کیفیت نظام آموزش عالی پرداخته شود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم