تحلیل بارهای ترافیکی در طراحی روسازی های آسفالتی به روش های آشتوی قدیم و جدید (mepdg)

ترافیک و بارگذاری از جمله پارامترهای مهم در طراحی و تحلیل روسازی های انعطاف پذیر است. بخش زیادی از خرابی های ایجاد شده در روسازی ها به علت وارد آمدن بارهای محوری سنگین به سازه روسازی است. توجه به اهمیت بحث بارگذاری در طرح روسازی ها روز به روز در حال افزایش است. در روش طراحی آشتو 1993 که در ایران نیز رایج است از پارامتر بار محور منفرد استاندارد )esal( جهت برآورد بارهای وارده به روسازی استفاده می شود. با توجه به تحقیقات صورت گرفته از معایب عمده این روش می توان به در نظر گرفتن مقادیر غیر واقعی برای بارگذاری در طول عمر بهره برداری روسازی اشاره کرد. در روش جدید آشتو که به روش مکانیستیک- تجربی (mepdg) نیز معروف است از پارامتر طیف بار محوری به عنوان جایگزین روش بار محور منفرد استاندارد استفاده شده است که انطباق بیشتری با شرایط واقعی داشته و خصوصیات بارهای وارده به روسازی را به طور موثرتری تعیین می کند. هدف این مقاله تحلیل و ارزیابی پارامتر ترافیک و بارگذاری در روش مکانیستیک-تجربی و مقایسه آن با روش آشتو 1993 است.