بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت گوسفند لری-بختیاری با استفاده از اطلاعات شجره

هدف از مطالعه حاضر بررسی ساختار ژنتیکی و تغییرات اندازه جمعیت گوسفندان نژاد لری-بختیاری ایستگاه شولی واقع در استان چهار محال و بختیاری، با استفاده از اطلاعات شجره حیوانات متولد شده بین سال های 1368 تا 1388 بود. متوسط همتباری (cˉ)، اندازه موثر جمعیت (n_e) و همچنین پارامترهای احتمال منشا ژن (f_ne ,f_g , f_e) برای جمعیت مورد نظر برآورد شد. متوسط همتباری در طی سال های 1370 تا 1388 از 0.6 درصد به 0.72 درصد افزایش یافت. مقدار f_e تا سال 1376 روند صعودی داشت اما بعد از آن تا سال 1388 به تدریج مقدار ثابت 134 رسید. مقدار f_g  نیز همانند f_e تا سال 1376 سیر صعودی داشت ولی بعد از این سال به سرعت کاهش یافت. بطوری که در سال 1388 به کمترین مقدار خود (69) رسید. کاهش قابل ملاحظه ای در برآورد f_ne از 368 در سال 1370 به 141 در سال 1388 مشاهده شد. در کل دوره مقدار f_e کمتر از f_ne بود که این امر نشان می دهد در رابطه با کاهش تنوع ژنتیکی در این جمعیت، مشارکت نامساوی حیوانات بنیان گذار مهم تر از رانش تصادفی ژن بعد از نسل پایه بود.