افزودن ترئونین به جیره و تاثیر آن بر عملکرد و خصوصیات لاشه در جوجه های گوشتی

آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف ال-ترئونین در جیره جوجه گوشتی بر عملکرد رشد انجام گرفت. تعداد 270 قطعه جوجه یک روزه انتخاب و به طور تصادفی بین 9 تیمار و 3 تکرار توزیع شدند. در هر تکرار 10 پرنده جای گرفت و تا سن 49 روزگی پرورش یافتند. جیره های آزمایشی شامل سه سطح پروتئین (21، 19.5 و 18 درصد) و سه سطح ترئونین (توصیه 0.07 ,0.06 ,nrcدرصد) بود. و از سن 9 تا 21 روزگی و 21 تا 49 روزگی به ترتیب انرژی قابل سوخت و ساز جیره از 2900 به 3000 کیلو کالری در کیلوگرم افزایش یافت و پروتئین جیره ها متناسب با تغییر سن (19، 18.25 و 17.5 درصد) تنظیم شد. نتایج آزمایش نشان داد مکمل ترئونین در سطوح مختلف پروتئین تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک (گرم به ازای هر جوجه) نداشت اما با کاهش سطح پروتئین باعث افزایش معنی دار (p≤0.05) وزن و ضریب تبدیل و خوراک در مقایسه با گروه شاهد در هر سطح پروتئین گردید. مکمل ترئونین همچنین سبب اثر معنی داری بر وزن نسبی لاشه، ران، چربی حفره شکمی، کبد و قلب نگردید اگرچه مکمل ترئونین (0.06 درصد) در 21 درصد پروتئین باعث افزایش معنی داری در وزن نسبی سینه شد (p≤0.05). بطور کلی در سطوح پایین پروتئین، مکمل ترئونین (در سطوح 0.06 و 0.07 درصد) می تواند در بهبود عملکرد جوجه های گوشتی موثر باشد.