• geotechnical hazards and encounter approaches in the choghakhor water transfer tunnel

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 686
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    از دیدگاه زمین شناسی منطقه ای، سبزکوه در حاشیه شمالی رشته کوه های زاگرس و در بخش های میانی زون ساختاری زاگرس مرتفع قرار گرفته است (شکل 1). تونل انتقال سبزکوه به چغاخور در رقوم ارتفاعی 2300 متر از سطح دریا قرار دارد، در حالی که بلندترین قله ها در مسیر تونل، 3550 متر از سطح دریا ارتفاع دارند. زمین شناسی منطقه شامل سنگ های رسوبی می باشد که به صورت چین خورگی ها، گسل ها، زون های برشی و سطوح درز و شکافدار و هوازده رخنمون یافته اند. تاقدیس کلار و دو گسل تراستی سولقان و آوردگان به همراه گسل امتداد لغز چهار طاق، از ساختارهای اصلی زمین شناسی در مسیر تونل سبزکوه می باشند. در 6 کیلومتر تونل تغییرات سنگ شناسی به صورت منظم و به ترتیب شامل مارن و مارن آهکی، سازند گورپی، آهک های سروک-ایلام، آهک و آهک مارنی گژدمی، دولومیت و آهک دولومیتی سازندهای داریان-فهلیان سورمه و نیریز می باشد. شیب لایه بندی در این محدوده، 50 تا 60 درجه به سمت دهانه ورودی تونل می باشد، اما حدود 4.5 کیلومتر بخش خروجی تونل دربر گیرنده آهک های توده ای سازند خانهکت و شیل ها و مارن های کامبرین می باشد که به دلیل عملکرد گسل های تراستی آوردگان و سولقان به شدت بهم ریخته و خرد شده است. بخش عمده خروجی تونل را زون های برشی با قطعات آهکی و دولومیتی تشکیل داده اند و اغلب چشمه های بزرگ مانند چشمه شیر کشته با آبدهی حدود 200 لیتر در ثانیه، در این زون و در امتداد گسل های تراست تظاهر می یابند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها