بررسی رابطه پرخاشگری و تکانشوری با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه

روش: روش مورد استفاده در این پژوهش  از نوع توصیفی – همبستگی  بود. در این مطالعه 170 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه  رازی کرمانشاه که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش متغیرها، از پرسشنامه پرخاشگری اهواز، مقیاس تکانشوری بارات (bis) و مقیاس آمادگی به اعتیاد وید و بوچر استفاده شد. جهت تحلیل یافته ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده گردید.

یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که بین متغیرهای پرخاشگری و تکانشوری با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.001). همچنین یافته ها نشان داد که می توان بر اساس متغیرهای پرخاشگری و تکانشوری آمادگی به اعتیاد را به طور معناداری پیش بینی کرد

نتیجه گیری: رفتار پرخاشگرانه فرد باعث می شود که از جانب دوستان و همسالان طرد شده و همین امر زمینه مساعدی برای گرایش به مصرف مواد را فراهم می آورد لذا آموزش راهبردهای کنترل پرخاشگری و تکانشوری به دانشجویان می تواند در پیشگیری از مصرف مواد سهم به سزایی داشته باشد.