بررسی فراوانی شیگلا، تعیین سروتایپ و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بیماران مبتلا به اسهال حاد در مرکز آموزشی شهید دکتر بهشتی زنجان از سال 1382 تا 1386

روش بررسی: در این مطالعه در طی سال های 1382 تا 1386 بر روی بیماران مبتلا به اسهال آزمایش کشت و کامل مدفوع با روش های رایج انجام گرفت و پس از ایزوله کردن شیگلا، تعیین سروتایپ شد. سپس آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک به عمل آمد.

یافته ها: از مجموع 682 مورد نمونه مدفوع اسهالی که تحت بررسی قرار گرفتند، 134 مورد (19.6 درصد) شیگلا ایزوله شد. در این بین (53 درصد) مذکر و (47 درصد) مونث بودند. بیشترین تعداد در مرداد ماه و کم ترین در اسفند ماه بود. از مجموع شیگلاهای جدا شده از کشت مدفوع بیماران شیگلا فلکسنری (62.7 درصد)، شیگلا بوئیدی (20.1 درصد) و شیگلا دیسانتری (17.2 درصد) بودند. در آنتی بیوگرام به عمل آمده بالاترین حساسیت به سیپروفلوکساسین (88.8 درصد) و بالاترین مقاومت به آمپی سیلین (100 درصد) مشاهده شد.

نتیجه گیری: با توجه به مصرف بی رویه ی آنتی بیوتیک ها و در نتیجه افزایش مقاومت نسبت به داروها بعضی از آنتی بیوتیک ها را باید از فهرست دارویی برای درمان شیگلا حذف کرد.