ارزیابی اثرات صمغ زرینی عصاره ی آبی کندر بر برخی شاخص های باروری در موش صحرایی نر

روش بررسی: عصاره ی آبی کندر پس از تهیه، به صورت خوراکی با دوزهای 200 و 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن حیوان برای مدت 60 روز از راه دهانی تجویز شد. سپس شاخص های مختلف باروری از قبیل وزن بدن و اندام های تناسلی، میزان تحرک و تعداد اسپرم، میزان باروری، میزان ذخیره ی اسپرم اپیدیدیمی، میزان تولید روزانه ی اسپرم توسط بیضه ها و میزان هورمون تستوسترون خون مورد سنجش قرار گرفت.

یافته ها: پس از ارزیابی، افزایش معنی داری در وزن بدن و اندام های تولیدمثلی نسبت به گروه کنترل، به ویژه در گروه با دوز بالاتر مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی بین میزان درصد تحرک و تعداد اسپرم ها، میزان باروری، میزان تولید روزانه ی اسپرم توسط بیضه ها، میزان ذخیره اپیدیدیمی و میزان تستوسترون سرم در مقایسه گروه کنترل و گروه با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم (برای همه ی موارد (p<0.05 و گروه با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم (به ترتیب با  (p<0.05, p<0.05, p<0.05, p<0.05, p<0.01, p<0.001اختلاف معنی داری را نشان داد.

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق تغییرات معنی داری را در افزایش میزان شاخص های باروری نشان داد که با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که عصاره ی آبی کندر دارای اثرات افزایش دهنده ی باروری در موش صحرایی نر می باشد.