بررسی مقایسه ای روند ترمیم دو نوع آلوگرافت استخوانی داخل غضروفی با یکدیگر و با آلوگرافت های داخل غشایی همراه با آنتی ژن زدایی دو گانه

روش بررسی: در این مطالعه تجربی که بر روی خرگوش نیوزلندی صورت گرفت، 42 قطعه پیوندی شامل 30 قطعه در گروه آزمایش، به صورت 10 قطعه آلوگرافت کورتیکوکنسلوس از منشاء جمجمه 10 ,(corticocancellous intramembraneous =coi) قطعه آلوگرافت از نوع کورتیکوکنسلوس از منشاء لگن 10 ,(corticocancellous endochondral=coe) قطعه آلوگرافت از نوع کورتیکال از منشاء تیبیا(cortical endochondral=ce) ، به استخوان تیبیا در فاصله 2 سانتیمتری مفصل زانوی خرگوش پیوند زده شد، همچنین، 6 قطعه اتوگرافت در گروه شم، پس از آنتی ژن زدایی جهت بررسی اثرات روش آنتی ژن زدایی در روند ترمیم پیوند و 6 قطعه اتوگرافت نیز در گروه کنترل، بدون آنتی ژن زدایی جهت بررسی اثرات روش جراحی و شرایط اتاق عمل در روند ترمیم پیوند، با یکدیگر مقایسه گردید و روند ترمیم پیوند بافت به مدت 3 ماه پیگیری شد. بررسی روند ترمیم با استفاده از رادیوگرافی ها و بر اساس حضور یا عدم حضور کالوس استخوانی و مقاطع دکلسیفیه بافتی و مشاهدات میکروسکوپی صورت گرفت و نتایج به کمک نرم افزار آماری spss(version 11.5) و توسط آزمون دقیق فیشر و آزمون آنالیز نسبت شانس (odds’ ratio analysis)، مورد ارزیابی واقع شد.