بررسی تاثیر وضعیت مفصل ران بر فعالیت الکتریکی برخی از عضلات زانو و ران در حین چمباتمه زدن

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی  تجربی  (experimental-descriptive) بود که در آن 20 زن داوطلب سالم غیرورزشکار شرکت کردند. از افراد خواسته شد در سه وضعیت ابداکشن و چرخش خارجی ران ها، اداکشن و چرخش داخلی ران ها و حالت عادی، حرکت اسکات پارالل را انجام دهند. در حین انجام حرکت، از عضلات مذکور، ثبت(electromyography)emg  بعمل آمد و پارامترهای استخراج شده از سیگنال های ثبت شده، نرمالیزه گشته و به وسیله آزمون آنالیز واریانس (اندازه گیری مکرر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج بدست آمده، حاکی از این بودند که تغییر وضعیت اندام تحتانی، تأثیر معنی داری بر فعالیت عضلات مورد مطالعه در حین اسکات ندارد.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که در برنامه های تقویتی که در توانبخشی استفاده می شوند، تغییر وضعیت مفصل ران، تاثیری بر تقویت اختصاصی هیچ کدام از عضلات مورد آزمایش نداشته و تمام آنها به طور یکسان تقویت می گردند.