بررسی عفونت مایکوپلاسما و کلامیدیا به روش pcr و سرولوژی در نسج پولیپ بیماران و مخاطبین افراد غیر مبتلا

زمینه و هدف: در مورد پاتوژنز رینوسینوزیت های مزمن و پولیپ بینی، وجود زمینه التهابی تا حدودی مسجل است، ولی عوامل قطعی آن همچنان ناشناخته اند. در این تحقیق، از بین عوامل عفونی دو باکتری مایکوپلاسما و کلامیدیا که نقش عمده ای در انواع بیماری های دستگاه تنفسی دارند، در نمونه بافت پولیپ بینی به عنوان عوامل اتیولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، 51 بیمار مبتلا به پولیپ بینی و 19 فرد سالم (که به دلیل شکستگی بینی مورد عمل جراحی قرار خواهند گرفت) از مراجعین به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص)، وارد مطالعه شدند. از بیماران، نمونه خون برای تست elisa و نمونه بافت پولیپ (و از گروه شاهد مخاط شاخک تحتانی) برای تست pcr گرفته شد. جهت آنالیز آماری از آماره های توصیفی و از آزمون های کای دو، مک نمار و ضریب توافق کاپا استفاده شد.

یافته ها: درصد موارد مثبت آزمون های سرولوژی igg ,igm و تست pcr برای کلامیدیا به ترتیب در گروه بیماران %9.8، %47.1، %7.8 و در گروه شاهد صفر، 47.4% و صفر درصد بود، که اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. این نتایج برای مایکوپلاسما به ترتیب در گروه بیماران 15.7%، 68.6%، 19.6%، و در گروه شاهد 15.8%، 47.4% و صفر درصد بود که اختلاف بین دو گروه از نظر تست های سرولوژی (polymerase chain reaction)pcr, (igg) قابل توجه بود (p-value به ترتیب 0.10 و 0.05).

نتیجه گیری: از دو عامل میکروبی مورد بررسی در این مطالعه، امکان ارتباط عفونت مایکوپلاسمایی با پولیپ بینی قوت گرفت؛ ولی همچنان به مطالعات بزرگتر با لحاظ کردن عوامل مداخله گر بیشتر نیاز است.