بررسی مقدماتی brushing cytology در ضایعات پری آمپولر و مقایسه آن با بیوپسی در ضایعات فوق و تعیین کفایت آن در ضایعات بدخیم غیرقابل بیوپسی در بیماران مراجعه کننده به بخش ercp بیمارستان دکتر شریعتی از مهرماه 1381 لغایت مهرماه 1382

زمینه و هدف: ضایعات مجاری صفراوی از جمله آمپول واتر به علت عدم دسترسی آسان در آندوسکوپی و احتمال بروز خطر در نمونه برداری و تشخیص در مراحل پیشرفته، از بیماری های مهم دستگاه گوارش محسوب می گردند. با توجه به مطالعات انجام شده در ارتباط با نقش و حساسیت brushing cytology در تشخیص ضایعات این ناحیه و عدم همراهی این روش با عارضه جدی، در این مطالعه سعی شد تا حساسیت و ویژگی این روش در تشخیص ضایعات این ناحیه برآورد شود.

روش کار: در این بررسی از 45 بیمار مبتلا به ضایعات مجاری صفراوی که جهت انجام  (endoscopic retrograde chollangiopancreatography) ercp به مرکز تحقیقات گوارش بیمارستان شریعتی مراجعه کرده بودند، نمونه سیتولوژی تهیه و در صورت امکان نمونه بیوپسی نیز گرفته شد. همچنین بیماران به طور دوره ای پیگیری شدند و نتایج سیتولوژی با نمونه های بیوپسی یا سیر بیماری (follow up) مقایسه گردید.

یافته ها: از بین افرادی که هر دو نمونه بیوپسی و سیتولوژی را داشتند، تمام افرادی که نمونه بیوپسی آنها از نظر بدخیمی مثبت بود، نمونه های سیتولوژی آنها نیز مثبت بود و تمام بیمارانی که نمونه های بیوپسی آنها منفی بود به جز 1 مورد، نمونه های سیتولوژی آنها نیز منفی بود. فقط تنها 1 مورد بیوپسی منفی در سیتولوژی مثبت گزارش گردید، یعنی در مجموع ارتباط معنی داری بین مثبت شدن نمونه های سیتولوژی در مقایسه با تست استاندارد بیوپسی وجود داشت (p=0.04). همچنین سیتولوژی حساسیت و ویژگی خوبی در مقایسه با بیوپسی [ویژگی%80:(specificity) حساسیت%100 :(sensitivity) ارزش اخباری منفی %100:(negative predictive value=npv)، ارزش اخباری مثبت  [%88:(positive predictive value=ppv)] داشت. از این نظر، این نتایج با مطالعات دیگر هماهنگی داشت. اضافه نمودن نتایج مثبت پیگیری به بیوپسی و مقایسه سیتولوژی با آنها در مواردی که انجام بیوپسی امکان پذیر نبوده است، نیز نشان داده که حساسیت و ویژگی این روش قابل قبول می باشد (ویژگی: 80.50%%، حساسیت: 73%، ارزش اخباری منفی: 50 % و ارزش اخباری مثبت: 91.6%).

 نتیجه گیری کلی: نتایج مطالعه نشان داد که brushing cytology روش نسبتاً مناسبی در تشخیص ضایعات بدخیم ناحیه پری آمپولری می باشد که سهولت انجام آن، استفاده عملی از این روش را مقبول تر می سازد.