ارتباط کم گزارشی دهی و بیش گزارش دهی انرژی دریافتی با شاخص توده بدن و عوامل مرتبط با شیوه زندگی: مطالعه قند و لیپید تهران

کم گزارشی دهی و بیش گزارش دهی انرژی دریافتی یکی از مشکلات شناخته شده روشهای ارزیابی دریافت غذایی است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط این موارد با شاخص توده بدن و عوامل مربوط به شیوه زندگی بوده است. ارزیابی دریافتهای غذایی با استفاده از یادآمد 24 ساعته خوراک برای 2 روز در 947 فرد  (415 مرد و 532 زن) 80-16 ساله ساکن منطقه 13 تهران توسط پرسشگران باتجربه صورت گرفت. وزن و قد با استفاده از ترازوی دیجیتالی و مترنواری طبق روشهای استاندارد اندازه گیری و به ترتیب با دقت 100 گرم و 1 سانتیمتر ثبت شد. میزان متابولیسم پایه براساس وزن، سن و جنس محاسبه گردید و نسبت انرژی دریافتی به میزان متابولیسم پایه <1.35 (ei: bmr) به عنوان کم گزارش دهی، 2.39-1.35 طبیعی و ³2.4 به عنوان بیش گزارش دهی تعریف شد. بر اساس نتایج به دست آمده میانگین ± انحراف معیار سنی مردان و زنان به ترتیب 32.9±13.6, 37.3±14.6 سال بود. مردان ei: bmr بیشتری را در مقایسه با زنان داشتند 1.72±0.44) در مقابل (p<0.001, 1.27±0.44 و میزان انرژی دریافتی و ει:βμρ در افراد جوانتر در هر دو جنس بیشتر از افراد سالمند بود. میزان شیوع کم گزارش دهی و بیش گزارش دهی در کل افراد به ترتیب 31% و 5% به دست آمد. کم گزارش دهی در زنان بیشتر از مردان (40% در مقابل (p<0.001, %19 و بیش گزارش دهی در مردان شایعتر بود (7% در مقابل (p<0.05, %3. با افزایش سن نسبت ei: bmr در هر دو جنس کاهش یافته و افراد کم گزارش ده در مقایسه با افراد با گزارش دهی طبیعی، سن بالاتر و bmr بیشتری داشتند اما امتیاز تحصیلات آنها تفاوت معنی داری نداشت. افراد بیش گزارش ده در مقایسه با افراد با گزارش دهی طبیعی سن کمتر و bmr پایین تری داشتند، اما امتیاز تحصیلات این 2 گروه تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین نسبت افراد بیش گزارش ده در بین افراد با bmi طبیعی دیده شد. سیگار کشیدن در افراد بیش گزارش ده شایعتر از افراد طبیعی بود (28% در مقابل 19% در مردان و 6% در مقابل 1% در زنان، p<0.01 برای هر دو). یافته ها حاکی از شیوع بالای گزارش دهی نادرست انرژی دریافتی در کشور ما و ارتباط عواملی مثل سن، چاقی و سیگار کشیدن با آن بودند که این اطلاعات در بررسیهای تغذیه باید مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.