• بررسی مقایسه ای انفوزیون مداوم رمی فنتانیل و پاراستامول بر میزان عمق بیهوشی با مونیتورینگ bis در اعمال جراحی اندوسکوپی سینوس

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 697
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    زمینه و هدف: پاراستامول، یک مسکن غیرمخدری و (drugs non non-steroidal anti-inflammatory)non nsaids  با عملکرد مرکزی است. این دارو در آثار ضد دردی، با داروهای مخدر موجود شباهت دارد، اما از آنجا که عوارض مربوط به آنها را ندارد، با آنها متفاوت است. رمی فنتانیل، یک مخدر کوتاه اثر است که در این مطالعه تأثیر این دو دارو بر عمق بیهوشی با استفاده از (bispectral index)bis مورد بررسی قرار گرفته است. bis، پارامتری از (electroencephalograph) eeg است. مقدار صفر bis، نشان دهنده الکتروآنسفالوگرام ایزوالکتریک و عدد 100، بیانگر بیداری است. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که بر روی 100 بیمار کلاس یک asa (american society of anesthesiologists) که کاندید انجام عمل جراحی آندوسکوپی سینوس بودند، انجام شد. در ضمن، بیماران خارج از محدوده سنی 45-15 سال که در کلاس یک asa قرار نمی گرفتند، از مطالعه خارج شدند. افراد مورد مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه 50 نفری (گروه 1: پاراستامول و گروه 2: رمی فنتانیل) تقسیم شدند. برای هر دو گروه فوق نیز از فنتانیل به مقدار 1میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن به عنوان پیش دارو استفاده شد. در گروه اول، جهت القای بیهوشی، پروپوفل به میزان 2.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و سیس آتراکوریوم به میزان 0.15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به طور وریدی تجویز شد و به عنوان نگهدارنده بیهوشی، پروپوفل به میزان 100 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم در دقیقه به طور انفوزیون o2 50%, n2o 50% معادل حجم دقیقه ای ([minute volume=mv] و پاراستامول به صورت انفوزیون به میزان 1 گرم هر 4 ساعت تجویز گردیدند. در گروه دوم، جهت القای بیهوشی، پروپوفل به میزان 2.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و سیس آتراکوریوم به میزان 0.15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به طور وریدی تجویز گردیدند و  به عنوان نگهدارنده بیهوشی، پروپوفل به میزان 100 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم در دقیقه به صورت انفوزیون n2o 50%, o2 50% (معادل (mv و رمی فنتانیل به میزان 1 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم در دقیقه به طور وریدی تجویز گردیدند. در هر دو گروه، با استفاده از دستگاه bis، عمق بیهوشی در زمان القای بیهوشی، لارنگوسکوپی، لوله گذاری، برش جراحی و حین جراحی اندازه گیری شد. همچنین فشارخون و ضربان قلب بیماران نیز در پرسشنامه ثبت گردید. سپس اطلاعات موجود وارد رایانه گردید. یافته ها: داده ها با استفاده از آزمون t test نمونه ای غیر وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از نظر آماریpvalue<.05 ، معنی دار بحساب می آمد. تجزیه تحلیل آماری متغیرها، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مورد نظر نشان نداد (pvalue>0.05)، به عبارت دیگر از نظر تأثیر بر عمق بیهوشی، تفاوتی بین پاراستامول و رمی فنتانیل وجود نداشت.

    نتیجه گیری: مطالعه فوق نشان می دهد که انفوزیون پاراستامول می تواند جایگزین انفوزیون رمی فنتانیل در عمق بیهوشی شود و تثبیت همودینامیک بیمار در طول عمل را اعمال نماید.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها