تهیه سیناپتوزوم مخچه موش بزرگ آزمایشگاهی و کاربرد پژوهشی آن در بررسی پروتئین های غشای پیش سیناپسی

روش بررسی: این مطالعه با استفاده از 5 سر موش انجام و در هر آزمایش سیناپتوزوم ها از مخچه یک موش تهیه شد. تایید سلامت نمونه ها به کمک شاخص های بیوشیمیایی و مورفولوژیک و فعالیت فیزیولوژیک آنها بر اساس پاسخ ترشحی به دپولاریزاسیون غشاء مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز (ldh) بعد از تخریب غشاء نسبت به نمونه های سالم افزایش داشت(n=5 ,9±1.8) . دپولاریزاسیون غشاء با غلظت 15 میلی مولار یون پتاسیم رهایش سیناپتوزومی میانجی عصبی اگزوژن را به طور معنیداری افزایش داد (0.76±3 برابر نسبت به حالت پایه، (n=5. در میکروگراف های تهیه شده، غشای پلاسمایی، میتوکندری و وزیکول های سیناپسی مشاهده شدند.

نتیجه گیری: رفتار ترشحی سیناپتوزوم به غلظت پتاسیم محیط وابسته بوده و بررسی مستقیم رهایش پایه و تحریک شده میانجی عصبی را فراهم می نماید. استفاده از سیناپتوزوم به دلیل سهولت، کارایی بالا و امکان تهیه از نمونه های انسانی رو به گسترش است.