اثر حفاظتی اسیدفولیک بر ناهنجاری های ناشی از کاربامازپین در جنین موش

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 60 سر موش ماده نژاد balb/c به چهار گروه تجربی و دو گروه کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی 1 و 2 داروی کاربامازپین را به ترتیب به میزان 30 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز و به صورت تزریق درون صفاقی، گروه های تجربی 3 و 4 همین دوز از دارو را به صورت داخل صفاقی به همراه 3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن اسیدفولیک در روز به صورت گاواژ و گروه های کنترل 1 و 2 نرمال سالین و تویین 20 در نرمال سالین را به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. همه تزریق ها از روز ششم لغایت روز پانزدهم دوره بارداری و گاواژ ویتامین از ده روز قبل از جفت گیری آغاز و پس از آن از روز صفر لغایت روز پانزدهم بارداری صورت گرفت. در روز هجدهم بارداری جنین ها از رحم خارج شدند و پس از توزین و اندازه گیری مورد مشاهده ماکروسکوپی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری spss-11.5 و آزمون های کای اسکوئر و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در گروه های تجربی 1 و 2 مصرف کننده کاربامازپین علاوه بر کاهش وزن و قد ناهنجاری چشمی، اختلال در اندام ها، کوچکی فک پایین و باز بودن دهان، اختلال در ستون مهره ها عمدتًا به صورت اسکولیوزیس و نقایص لوله عصبی به شکل اگزنسفالی مشاهده شد. مصرف اسیدفولیک باعث کاهش ناهنجاری های چشمی، صورتی، اندام و ستون مهره ها در گروه تجربی 3 و کاهش ناهنجاری های ستون مهره ها و اندام در گروه تجربی 4 گردید. این کاهش از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05). مصرف اسیدفولیک در گروه های تجربی 3 و 4 تأثیری بر میانگین وزن بدن و طول سری دمی جنین ها نداشت.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف اسید فولیک به میزان 3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، باعث کاهش ناهنجاری های جنینی ناشی از کاربامازپین در جنین های موش نژاد balb/c می گردد.