افسردگی حین بارداری: لزوم ادغام بیماریابی، افزایش مشارکت همسران

روش بررسی: این مطالعه توصیفی و تحلیلی به روش مقطعی روی 180 زن باردار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان میرزا کوچک خان در سال 1382 انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سنجش افسردگی بک بود. برای بررسی خصوصیات دموگرافیک زنان باردار و نگرش آنها نسبت به برخی مؤلفه های عرصه بهداشت باروری یک پرسشنامه تدوین و پس از پایلوت مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  spss تجزیه و تحلیل گردید.

یافته ها: 23.3 درصد از زنان باردار، در این مطالعه، از درجات مختلف افسردگی رنج می بردند. در حالی که هی چیک از آنان برای درمان این اختلال، درمان و مراقبت دریافت نمی کردند. میانگین و انحراف معیار نمره افسردگی بک در جمعیت مورد مطالعه 7.57±11.43 تعیین شد. با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک، متغیرهای مرتبط با خشونت فیزیکی و جنسی از جانب همسر، شغل و تحصیلات همسران به ترتیب قویترین متغیرهای موثر بر احتمال ابتلا به افسردگی در این مطالعه شناخته شدند.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای افسردگی در جمعیت در معرض خطر (زنان باردار) در این مطالعه و نیز مطالعات مشابه در کشورمان ضرورت ادغام بیماریابی افسردگی با استفاده از ابزارهای غربالگری مناسب در مراقبت های معمول بارداری قابل بررسی بیشتر است و لزوم ارایه برنامه های آموزشی به منظور آگاهی همسران از تغییرات فیزیولوژیک و روانی این دوران و جلب مشارکت و همکاری آنان، در تخفیف مسایل و مشکلات دوران بارداری پیشنهاد می گردد.