میزان اثر روکرونیوم روی ثبات فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب در بیماران asa1 کاندید عمل جراحی انتخابی

مواد و روشها: 30 نفر از بیماران بر اساس simple random با کلاس فیزیکی asa1 و در طیف سنی 50-20 سال که کاندیدای عمل انتخابی ارتوپدی بودند، درنظر گرفته شدند. بیماران به صورت ناشتا وارد اتاق عمل شده و پره مدیکاسیون از شب قبل دریافت نکرده اند و روی تخت اتاق عمل 7 cc/kg مایع رینگر دریافت کرده، سپس تالامونال 70 μg/kg (بر اساس درپریدول) به صورت وریدی تزریق شده است. 5 دقیقه بعد فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب اندازه گیری شده به عنوان پایه (base line) یادداشت شده است و بعد از آن اینداکشن بیهوشی با تیوپنتال5 mg/kg  و روکرونیوم 0.9 mg/kg انجام و بعد از 60 ثانیه بیمار تحت لارنگوسکوپی مستقیم و انتوباسیون قرار گرفته است. ضربان قلب و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در زمانهای 3، 5 و 10 دقیقه بعد از انتوباسیون اندازه گیری شده و تغییرات با میزان پایه مقایسه گردیده است. آنالیز آماری داده ها با استفاده از green house-t, geisser paired test, t-test انجام شد.

یافته ها: شل کننده عضلانی روکرونیوم در مقایسه همودینامیک در 3، 5 و 10 دقیقه بعد از انکوباسیون با همودینامیک پایه تغییرات فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب کمتر از 5 درصد نسبت به پایه بوده است.

نتیجه گیری: با توجه به مطالعات قبلی و دیدن تغییرات همودینامیک در داروهای شل کننده عضلانی رایج در ایران مانند پانکرونیوم و ساکسنیل کولین و آنزاکوریوم به نظر می رسد استفاده از این دارو با توجه به ایجاد ثبات همودینامیکی و سریع الاثر بودن آن و عدم آزاد سازی هیستامین می تواند جایگزین خوبی برای دارو های شل کننده عضلانی با عوارض جانبی همودینامیک باشد.