بررسی اثر مدل رفتاری و نوع تحلیل بر روی رفتار لرزه ای رویه بتنی در سدهای cfr

بدنه سدهای سنگریزه ای با رویه بتنی (cfrd) اساسا مقابل زلزله مقاوم بوده و نگرانی اصلی طراحان این نوع سدها عملکرد لرزه ای رویه بتنی و احتمال ترک خوردگی و نشت آب از آن است. بنابراین مدلسازی دقیق رفتار رویه و اندرکنش آن با اجزای سد، در پیش بینی صحیح پاسخ لرزه ای آن نقش تعیین کننده ای دارد. از این رو در تحقیق حاضر اثر نوع مدلسازی (دوبعدی یا سه بعدی) و نوع مدل رفتاری رویه (الاستیک خطی یا الاستوپلاستیک) بر روی پاسخ لرزه ای رویه با استفاده از مدلسازی عددی اجزای محدود بررسی شده است. مطالعه بر روی یک سد با ارتفاع 100 متر و طول تاج 500 متر انجام گرفته است که تحت زلزله با شتاب حداکثر 0.6g قرار گرفته است. جهت مدلسازی رفتار غیرخطی بدنه سنگریزه ای سد از مدل رفتاری موهر-کلمب استفاده شده و پی سد و تکیه گاه ها الاستیک در نظر گرفته شده اند. نتایج تحلیل دینامیکی سد شامل پوش تنش کششی و فشاری رویه بتنی برای دو مدل رفتاری مختلف و برای دو نوع تحلیل ارائه شده و ابتدا مقایسه بین نوع تحلیل صورت گرفته و ضعف های تحلیل دوبعدی کرنش مسطح بیان می گردد و سپس به بررسی تاثیر مدل رفتاری بر پاسخ لرزه ای پرداخته شده و معایب مدل الاستیک خطی جهت مدلسازی رفتار رویه بتنی شرح داده خواهد شد. بدیهی است که هر چه دقت مدلسازی واقعی تر بوده و اثرات سه بعدی دیده شود و نیز از مدل های رفتاری پیشرفته تر استفاده شود نتایج مطمئن تری به دست خواهد آمد.