مقایسه روش های تعیین میزان نقص عضو دایم

روش ها: در این مطالعه تحلیلی- مقطعی، تمام 619 مراجعه کننده متقاضی تعیین غرامت و درصد جانبازی در سال 1385 که دارای پرونده بودند وارد مطالعه شدند. پس از جمع آوری داده ها، درصد نقص عضو دایم در هر پرونده به روش انجمن پزشکی آمریکا محاسبه شد و نتایج حاصل با مقادیر تعلق گرفته در پرونده مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های ویلکاکسون، من- ویتنی، کروسکال- والیس، ضریب همبستگی اسپیرمن و مجذور کای استفاده شد.

یافته ها: میانگین درصد تعلق گرفته در مراجعان به کمیسیون در گروه های مختلف سنی، گروه های مختلف سابقه کار، جنسیت، وضعیت های مختلف استخدامی و نیروهای مختلف خدمت تفاوت آماری معنی داری نداشت. میانگین درصد نقص عضو تعلق گرفته در کمیسیون عالی پزشکی به طور معنی داری بیشتر از میانگین درصد نقص عضو محاسبه شده به روش ama بود (p<0.05).

نتیجه گیری: لزوم هماهنگ نمودن بیشتر پزشکان همکار و مشاور و تدوین دستورالعمل واحد و در نظر نگرفتن شدت رخداد منجر به حادثه از موارد لازم به بازنگری هستند.