مقایسه خودارزشیابی و ارزشیابی توسط مربی در کارآموزی بارداری و زایمان دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 71 نفر از دانشجویان ترم سوم مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد که در فاصله سال های 87-85 واحد کارآموزی بارداری و زایمان را گذرانده بودند و 7 نفر از مربیان مامایی که در این کارآموزی مسؤولیت آموزش دانشجویان را به عهده داشتند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات فرم ارزشیابی واحد کارآموزی بارداری و زایمان بود که توسط اعضای گروه مامایی بر اساس سر فصل دروس تدوین شده و برای ارزیابی دانشجویان در پایان هر ترم تحصیلی مورد استفاده قرار می گیرد. فرم ارزشیابی در پایان دوره توسط مربی و خود دانشجویان تکمیل گردید. نتایج با نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t زوج تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزشیابی مربیان و خودارزشیابی دانشجویان بر مبنای نمره 70 به ترتیب 5.8±55.90 و 6.2±57.40 و بر مبنای نمره 20، 1.72±16.50 و 1.55±16.12 بود. تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات مربیان و خودارزیابی دانشجویان وجود نداشت.

نتیجه گیری: نتایج ارزشیابی اساتید و دانشجویان مشابه و بیانگر آن است که دانشجویان بطور نسبی می توانند عملکرد خود را مانند اساتید مورد قضاوت قرار دهند. نظرخواهی از دانشجویان برای ارزشیابی خود و بکارگیری آن در ارزشیابی استاد می تواند در اصلاح نمرات ارزشیابی کنونی مفید واقع شود.