عوامل خطر حملات تب و تشنج در کودکان بیمارستان دانشگاهی فاطمه زهرا (س) بوشهر

زمینه: گرچه عمده موارد تب و تشنج، خوش خیم هستند، درک عامل زمینه ای آن از نظر بالینی اهمیت دارد. ما در این مطالعه، مشخصات تب و تشنج و نیز عوامل مرتبط با عود و تکرار آن طی بستری بیمارستانی را در کودکان مبتلا به تب و تشنج بررسی نمودیم.

مواد و روش ها: تعداد 102 کودک دچار حمله تب و تشنج که به صورت سریال در بیمارستان دانشگاهی فاطمه زهرا (س) بوشهر بستری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و داده های مربوط به شرح حال و معاینه بیماران در بدو ورود ثبت گردیدند. کودکان کمتر از 5 سال دارای تب بیش از 37.8 درجه سانتی گراد یا شرح حال تب در همراهی با تشنج و رد تشخیص مننژیت یا انسفالیت بر اساس پونکسیون کمری یا تشخیص بالینی وارد مطالعه شدند.

یافته ها: میانگین سنی 24±13.1 ماه بود، بیشترین شکل تشنج، تونیک کلونیک (60.5 درصد) و کمترین آن آتونیک و میوکلونیک (هر یک 7.9 درصد) بود. تشنج فوکال در 13.0 درصد و تشنج کمپلکس در 32.5 درصد بیماران دیده شد. سابقه خانوادگی تشنج ناشی از تب 59.0 درصد بود. جنسیت دختر (خطر نسبی 2.68، 95 درصد فاصله اطمینان از 1.20 تا 5.99) سابقه قبلی تب و تشنج (خطر نسبی 2.56، 95 درصد فاصله اطمینان از 1.11-5.95)، سن بروز اولین حمله تب و تشنج پایین (خطر نسبی 2.7، 95 درصد فاصله اطمینان 1.16 تا 6.29) و انواع کمپلکس تشنج (خطر نسبی 3.86، 95 درصد فاصله اطمینان از 1 تا 14.97) خطر حملات مجدد تب و تشنج را طی سیر بیمارستانی افزایش می دادند (p<0.05).

نتیجه گیری: جنسیت، سابقه قبلی تب و تشنج، سن بروز تشنج اولیه پایین و انواع کمپلکس تشنج، خطر حمله مجدد را طی بستری بیمارستانی افزایش می دهند. مطالعات آینده جهت بررسی اثر دراز مدت این عوامل بر عود می تواند به شناسایی کودکانی که نیازمند توجه پزشکی بیشتری در طولانی مدت هستند کمک نماید.