بررسی اپیدمیولوژی کمردرد و ارتباط آن با عوامل شغلی و شخصی در کادر پرستاری بیمارستانهای دانشگاهی شاهرود

مواد و روش ها: یک مطالعه مقطعی بر روی 245 نفر، همه پرسنل پرستاری (پرستار، بهیار، کمک بهیار، تکنسین اتاق عمل، تکنسین بیهوشی) که حداقل یک ماه کار کرده بودند. در 4 بیمارستان دولتی شاهرود انجام شد. پرسشنامه تکمیل شده نوردیک به صورت مصاحبه و معاینه پزشک برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز اطلاعات توسط آزمون c²، مانتل و رگرسیو لجستیک انجام شد.

یافته ها: شیوع یکساله کمردرد در بین پرسنل پرستاری برابر با (%95 ci; 43-55.8) %49.4 می باشد. در این مطالعه 51 نفر مرد (21.7%) و 184 زن (78.3%) شرکت داشته و میانگین سنی آنها 32 سال می باشد با افزایش سن شیوع کمردرد افزایش می یابد. تفاوت جنس در شیوع کمردرد مشاهده نمی شود ولی در متاهلین نسبت به مجردین بیشتر می باشد. bmi بالاتر از 27 کیلوگرم بر متر مربع 2.2 برابر شانس ابتلا به کمردرد را افزایش می دهد. در این مطالعه سابقه کار کلی، سابقه کار در بخش فعلی، و بلند کرد بار با کمردرد رابطه معنی داری را نشان می دهند.

نتیجه گیری: بنابراین نتایج نشان داد که میزان کمردرد در پرسنل پرستاری بالاست، برای پیشگیری اجرای برنامه های ارگونومیک، آموزش تکنیک صحیح حمل بار، تیم بلند کردن بار و مطالعات وسیعتر با توجه به عوامل روانی و وظایف کاری مرتبط با کمردرد جهت پیشگیری پیشنهاد می گردد.