پیشگیری از انتقال عفونت در واحدهای سرپایی زنان و مامایی شهر تبریز (تجربه مداخله آموزشی)

روش بررسی: در این پژوهش مداخله ای، متخصصین زنان و ماماهای شهر تبریز از هر دو بخش دولتی و خصوصی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها در مرحله اول مداخله آموزشی اجرا و نتایج دو روش بعد از سه ماه مجددا تکرار گردید که از نمونه های مرحله دوم 81 فرد به روش حضوری و 67 فرد غیر حضوری آموزش دیده بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه و چک لیست و نمونه برداری میکروبی بود.

یافته ها: کنترل فور یا اتوکلاو، استفاده از اسپکولوم یک بار مصرف، تهیه گندزدا با غلظت صحیح و کاهش نمونه های مثبت در شیوه متون چاپی بیشتر مورد توجه قرار گرفته بود. اما در کنترل زمان و دمای اتوکلاو و فور و رعایت زمان ماندن اقلام در گندزدا شیوه آموزشی اول موثرتر بود. در غالب موارد ارایه متون چاپی تاثیر زیادی در مقایسه با شیوه اول داشتند و در کل امتیاز عملکرد واحدها از 65 درصد مرحله اول به 78 درصد با شیوه آموزش اول و 80 درصد با شیوه دوم به صورت معنی داری در مرحله دوم افزایش یافت.

نتیجه گیری: یافته ها با مطالعات قبلی از نظر کوتاهی در رعایت موازین کنترل عفونت همخوانی دارد. همچنین تاثیر کمتر سخنرانی در نشست ها را همانند سایر مطالعات در تغییر رفتار نشان داد. در نتیجه سیاست گذاری و اجرای خط مشی های پایش و نظارت مداوم در کنار برنامه های آموزش مداوم کارامد برای بهبود وضعیت توصیه می گردند.