تعیین ارزش تشخیصی سونوگرافی در افتراق ضایعات فضاگیر کبدی در مقایسه با پاتولوژی

روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و به صورت diagnostic study انجام شد. در 102 بیمار مبتلا به توده کبدی، متغیرهای سن، جنس، نتیجه سونوگرافی و پاتولوژی و علائم بالینی آنها ارزیابی و نتایج در پرسش نامه ای جمع آوری شد. داده ها بوسیله نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های آماری fisher exact test, chi-square تحلیل شدند.

یافته ها: از 102 بیمار مبتلا به توده کبدی با میانگین سنی 52.7±18.7 سال (محدوده سنی 4 ماه تا 87 سال)، 54 نفر (53 درصد) مرد و 48 نفر (47 درصد) زن بودند. تشخیص سونوگرافیک 36 مورد خوش خیم و 66 مورد بدخیم و تشخیص بالینی 42 نفر خوش خیم و 60 نفر بدخیم گزارش شد. از 64 بیماری که بر اساس پاتولوژی توده بدخیم کبدی داشتند، در سونوگرافی 51 نفر بدخیم و 13 مورد خوش خیم گزارش شدند. حساسیت سونوگرافی در افتراق توده های بدخیم و خوش خیم کبدی از یکدیگر 79.69 درصد، ویژگی آن 60.53 درصد، ارزش اخباری مثبت 77.28 درصد، ارزش اخباری منفی 63.89 درصد و دقت تشخیصی 75.56 درصد بود.

نتیجه گیری: به علت بالا بودن حساسیت و ویژگی سونوگرافی در افتراق توده های بدخیم و خوش خیم می توان از سونوگرافی در ارزیابی و تشخیص توده های کبدی کمک گرفت، با این حال بهتر است که نتیجه سونوگرافی بوسیله پاتولوژی مورد تائید قرار گیرد.