بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های باکتریال جدا شده از عفونتهای دستگاه ادراری

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 209 نفر از مبتلایان به عفونت ادراری فعال مورد بررسی قرار گرفتند. سوشهای میکروبی جدا شده از نمونه های مثبت ادراری بر اساس روشهای رنگ آمیزی و آزمونهای بیوشیمیایی استاندارد مورد شناسایی قرار گرفتند. ردیابی آنزیم بتالاکتاماز به روش یدومتریک صورت پذیرفت.

یافته ها: باکتریهای جداسازی شده عبارت بودند از: خانواده انتروباکتریاسه بویژه اشرشیاکلی، گونه های مختلف کلبسیلا، انتروباکتر، پروتئوس، استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا. آنتی بیوگرام درصد بالایی از مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در درمان عفونت ادراری را نشان داد؛ بعنوان مثال مقاومت نسبت به کوتریموکسازول در بین باسیل های گرم منفی بسیار قابل توجه بود. همچنین تعداد معدودی از سویه های مقاوم به کینولون ها و سفالوسپورین های نسل سوم نیز جداسازی شد. ردیابی آنزیم بتالاکتاماز نشان داد 70.8% از موارد جداسازی شده واجد این آنزیم بودند. این یافته نیز غیر موثر بودن تجویز آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام را در موارد خاص درمانی عفونت ادراری تایید می کند.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع عفونت ادراری و مصرف انواع آنتی بیوتیک ها در درمان این عفونت، همچنین تنوع الگوی مصرف این گروه از داروها در مناطق مختلف، ظهور سویه های مقاوم دور از انتظار نیست. با این حال ضروری است با استفاده مناسب و منطقی از آنتی بیوتیک ها ظهور این سویه های مقاوم را به تاخیر اندازیم.