تاثیر برنامه خودمراقبتی مبتنی بر الگوی اورم بر میزان خستگی و فعالیت های روزانه زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف: خستگی یکی از زجرآورترین علائم بیماری مولتیپل اسکلروزیس است که با کاهش کلی فعالیت های مراقبت از خود باعث محدودیت ایفای نقش شده و توانایی فرد را برای انجام فعالیت های روزمره محدود می کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه خودمراقبتی مبتی بر الگوی اورم بر خستگی و فعالیتهای روزانه زندگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه تجربی با طراحی کارآزمایی بالینی و با حضور 70 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس که به صورت تصادفی از بین بیماران واجد شرایط انجمن ام. اس. انتخاب شده و به روش تصادفی تعادلی به دو گروه آزمون و شاهد تخصیص یافتند انجام شد. برای گروه آزمون 8 جلسه برنامه آموزشی بر اساس نیازهای آموزشی بیماران و مبتی بر الگوی اورم اجرا گردید. این برنامه در طول سه ماه توسط بیماران به کار گرفته شد و با استفاده از چک لیستهای خودگزارش دهی، میزان به کارگیری برنامه ها پیگیری و اندازه گیری گردید. خستگی و فعالیت های روزمره بیماران دو گروه قبل و سه ماه بعد از اجرای برنامه با استفاده از مقیاس خستگی پایپر و مقیاس بارتل مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور خی، تی زوجی و مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: بین دو گروه اختلاف معناداری در میزان خستگی (p=0.48) و فعالیت های روزمره (p=0.24) قبل از مداخله وجود نداشت، در حالی که بعد از مداخله تفاوت در گروه معنادار شد (p<0.001). میزان خستگی و فعالیت های روزمره بیماران گروه آزمون بعد از مداخله نسبت به قبل از آن کاهش معناداری یافت (p<0.001)، در حالی که میزان خستگی (p=0.086) و فعالیت های روزمره (p=0.33) گروه شاهد بعد از سه ماه تفاوت معناداری نداشت.

نتیجه گیری: به کارگیری برنامه خودمراقبتی مبتنی بر الگوی اورم و بر اساس نیازهای آموزشی به بیمار به عنوان یک مداخله پرستاری غیرتهاجمی و کم هزینه بر میزان خستگی و فعالیت های روزمره بیماران مولتیپل اسکلروزیس موثر می باشد.