مقایسه کودک آزاری بین کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی

روش بررسی: این مطالعه تحلیلی و مقطعی، از نوع علی مقایسه ای می باشد. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 120 دانش آموز عادی از مناطق 3، 7 و 15 آموزش و پرورش شهر تهران و 120 دانش آموز دارای اختلال یادگیری از سه مرکز 1، 2 و 3 انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه معتبر کودک آزاری تحت ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رتبه ای فریدمن و آزمونهای تی زوجی و تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: تفاوت معناداری در میانگین نمرات آزار عاطفی (p<0.001) و نمره کل (p=0.002) کودک آزاری به دست آمده از پاسخ های کودکان، در بین دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری مشاهده شد. مطابق نظرات والدین نیز تفاوت معناداری بین میانگین نمرات آزار عاطفی (p<0.001)، آزار جسمی (p=0.011) و نمره کل کودک آزاری (p<0.001) دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری به دست آمد. همچنین تفاوت معناداری بین نظرات کودکان با والدینشان در مولفه آزار جسمی (p=0.002)، آزار جنسی (p<0.001) و غفلت (p<0.01) وجود داشت.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که بین میزان کودک آزاری بر حسب نوع در کودکان عادی و کودکان دارای اختلال یادگیری تفاوت وجود دارد و برخلاف گذشته، بیشتر از نوع آزار عاطفی است. بنابراین ضروری است متخصصان بهداشت روان، برنامه هایی به منظور آموزش والدین در آینده تدارک ببینند.