استفاده از میراگرهای لزج در تقویت سازه های بتن آرمه در برابر زلزله های حوزه نزدیک

استفاده از میراگرها به عنوان وسیله ای برای "مستهلک کردن انرژی ناشی از زلزله" یکی از مطرح ترین روش هاست که در این میان میراگر ویسکوز به دلایلی مانند سهولت نصب و طول عمر بیشتر طرفداران بیشتری دارد. در این مقاله به بررسی میزان تأثیر میراگرهای ویسکوز در کاهش آسیب پذیری سازه های بتنی، تحت زلزله حوزه نزدیک پرداخته شده است. هم چنین حالت بهینه در نوع آرایش این میراگرها در سازه نیز انتخاب شده است. برای این منظور، سه مدل قاب خمشی بتنی با شکل پذیری ویژه و با تعداد طبقات مختلف (5، 8 و 11 طبقه) تحت هفت رکورد زلزله حوزه نزدیک قرار گرفته است. برای بررسی میزان آسیب پذیری سازه ها؛ پارامترهای جابه جایی بیشینه بام، برش پایه و جابه جایی نسبی درون طبقه ای به روش تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی و با استفاده از نرم افزار  openseesبه دست آمده است. سپس برای نصب میراگرها در سازه، از آرایش های بادبندی ضربدری و قطری (در مدل های مجزا) استفاده گردیده است. مدل ها پس از نصب میراگرها مجددا تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرارمی گیرد. نتایج حاصل از بررسی مجدد، حاکی از کاهش چشم گیر پارامترهای مذکور و هم چنین عملکرد بهتر آرایش ضربدری نسبت به آرایش قطری میراگر ویسکوز در کاهش آسیب پذیری سازه ها است.