تعیین مقاومت استرپتوکوک پنومونیه به دو داروی پنی سیلین و سفتریاکسون به روش e-test

هدف: پنوموکوک از شایعترین باکتری های گرم مثبت مولد عفونت در انسان است و متاسفانه مقاومت پنوموکوک نیز مانند سایر باکتری ها روز به روز در حال افزایش است. با توجه به اینکه تحقیق مفیدی در خصوص میزان مقاومت پنوموکوک به سفتریاکسون (حداقل در استان اصفهان) با روش e-test صورت نگرفته است مطالعه فوق می تواند پایه ای برای سایر مطالعات بعدی جهت سنجش افزایش یا کاهش میزان مقاومت پنوموکوک محسوب گردد.

مواد و روش ها: این مطالعه بصورت cross-sectional و آینده نگر در سال 1385 بر روی 98 نمونه استرپتوکوک پنمونیه جدا شده از نمونه های بالینی افراد مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) انجام شده و سپس (minimal inhibitory concentration) mic آنتی بیوتیک های سفتریاکسون و پنی سیلین بر روی ارگانیسم ها به روش e-test مشخص گردید. کنترل کیفی با استفاده از پنوموکوک atcc49619 انجام شد. اطلاعات پس از ویرایش و ورود به رایانه توسط نرم افزار spss نسخه whonet-5, 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: این مطالعه بر روی 98 نفر با محدوده سنی بین 5 تا 10 سال انجام گردید. در میان نمونه ها 47% مونث و 53% مذکر می باشند. نمونه های تحت بررسی 55% از نمونه حلق افراد سالم، 20% از 16.5%, csf از خون، 3% از مایع پلور، 3% از گوش (بیماران با اوتیت)، 1.02% (1 نفر) از آبسه و 1.02% (1 نفر) از زخم می باشد. پنوموکوک های جدا شده حدود 30% حساسیت به پنی سیلین از خود نشان دادند در حالیکه mic سفتریاکسون برای موارد غیر مننژیت (non cns) در حدود 90% حساسیت و این mic برای مننژیت (cns) با توجه به نفوذ کمتر دارو، 81.5% حساسیت می باشد.

نتیجه گیری: پنی سیلین داروی موثری جهت پوشش پنوموکوک حتی در کودکان نمی باشد ولی با توجه به موثر بودن سفتریاکسون این دارو در مواردی که در ابتدای مراجعه بیمار، شک به پنوموکوک وجود دارد به تنهایی مناسب است.