بررسی کیفیت سیل آپیکال با استفاده از یک عامل متصل شونده به عاج به عنوان سیلر در تکنیک پرکردگی کن گوتاپرکای منفرد

زمینه و هدف: کسب یک سیل مقاوم در ناحیه آپیکالی کانال بسیار مشکل است. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت سیل ناحیه آپیکال با استفاده از یک عامل متصل شونده به عاج به عنوان سیلر در تکنیک پرکردگی کن گوتا پرکای منفرد بود.

روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی از 36 دندان پرمولر خارج شده فک پایین انسان با کانال های مستقیم استفاده شد. ده کانال در گروه یک با روش استاندارد آماده شده و با استفاده از سیلر tubliseal ewt و یک کن گوتاپرکای منفرد پر شد. ده کانال در گروه دو با استفاده از excite dsc به عنوان سیلر و یک کن گوتاپرکای منفرد پرشدند. ده کانال در گروه سه با روش stepback آماده سازی گردید و با استفاده از سیلر tubliseal ewt و تکنیک تراکم جانبی پرشدند. شش دندان نیز به عنوان کنترل مثبت و منفی در نظر گرفته شد، تمام نمونه ها به مدت 48 ساعت در رطوبت 100% و حرارت 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. از روش نفوذ رنگ برای ارزیابی نشت اپیکال استفاده گردید. گروهها برای اختلاف در میزان نشت رنگ مقایسه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های tukey hsd, anova استفاده گردید.

یافته ها: میانگین نفوذ رنگ و انحراف معیار در گروههای یک، دو و سه به ترتیب 2.49±1.379, 3.04±0.789, 5.01±2.101 میلی متر بود. میانگین نفوذ رنگ در گروه یک به میزان معنی داری بیش از گروه دو و سه بود (p=0.0003).

نتیجه گیری: تکنیک تراکم جانبی و تکنیک کن گوتاپرکای منفرد و با استفاده از یک عامل متصل شونده به عاج به عنوان سیلر تقریبا توانائی سیل مشابه نشان دادند.