بررسی نقش تعدیلگر خلاقیت کارکنان در رابطه کیفیت زندگی کاری و خشنودی شغلی مورد مطالعه: سازمان تأمین اجتماعی مشهد

عدم خشنودی کارکنان از کیفیت زندگی کاری مشکلی است که تقریباً به همه کارکنان بدون توجه به مقام و جایگاه آنها آسیب می رساند لذا هدف بسیاری از سازمان ها افزایش رضایت و خشنودی کارکنان در تمام سطوح است. از طرف دیگر خلاقیت کارکنان یک عامل تأثیرگذار بر افزایش کیفیت زندگی کاری است. به عبارت دقیق تر کیفیت زندگی کاری کارکنان مرهون خلاقیت افراد است. لذا هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش تعدیلگر خلاقیت کارکنان در رابطه بین کیفیت زندگی کاری و خشنودی شغلی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان کارکنان شعبات سازمان تأمین اجتماعی خراسان رضوی است که تعداد 103 نفر از آنها با روش نمونه گیری طبقه ای، به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. از روش پیمایشی و بازار پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات استفاده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از معادلات ساختاری در نرم افزار amos مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و خشنودی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و خلاقیات کارکنان دارای نقش تعدیلگر در این رابطه است؛ بطوری که افزایش سطح خلاقیت کارکنان، افزایش رابطه بین کیفیت زندگی کاری و خشنودی شغلی را سبب می شود.