توان انگیزشی مشاغل در کارکنان بخش مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان

مقدمه: منابع انسانی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و شکست یک سازمان است و انگیزه خدمتی به عنوان عاملی است که بر کیفیت و کمیت فعالیت سازمان تاثیرگذار است. هدف از این مطالعه، تعیین توان بالقوه انگیزش در کارکنان مدارک پزشکی بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان در سال 91-1390 خورشیدی بود.

روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی و از دسته مطالعات توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان بخش مدارک پزشکی شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اصفهان، تشکیل دادند. 127 نفر نمونه پژوهش با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی ویژگی های شغلی hackman and oldeham صورت گرفت که روایی محتوایی آن با نظر کارشناسان و پایایی آن از طریق محاسبه ضریبcronbach’s alpha (r=0.84)  تعیین گردید. پرسشنامه های تکمیل شده وارد نرم افزار spss(18) گردید و تحلیل های آماری به صورت توصیفی (درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ...) و به صورت استنباطی (difference least significant, manova) انجام گرفت.

یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان (mps=motivational potential score) mps، با نمره 40.665 در بین بر حسب واحد خدمت در بخش مدارک پزشکی، در mps کارکنان بخش مدارک پزشکی متوسط می باشد و بین میانگین بیمارستان ها تفاوت معناداری مشاهده شده است.

نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که طراحی مشاغل در این شغل به گونه ای بوده است که این شغل تا حدود متوسط به خودی خود توانسته برای فرد انگیزه کار کردن فراهم نماید، لذا برای بهبود میزان توان بالقوه انگیزش، تلاش بالای مدیران همه سطوح بیمارستان ها، دانشگاه علوم پزشکی و بخصوص منابع انسانی را می طلبد.