نقش بهسازی و نوسازی بافت فرسوده در طرح های توسعه شهری (مطالعه موردی: شهر آبدانان)

یکی از مهم ترین مشکلات اساسی کشور، فرسودگی بخشی از بافت های شهری است که باعث بی سازمانی، عدم تعادل، عدم تناسب و بی قوارگی آن می شود. برابر بررسی های به عمل آمده به طور متوسط قریب به 10 درصد سطح شهرها، با توجه به شاخص های تعیین شده توسط شورای عالی معماری و شهرسازی کشور شامل بافت های فرسوده است. در این تحقیق با استفاده از روش میدانی با توزیع پرسشنامه با حجم نمونه 370 نفر که با فرمول کوکران برآورده شده و داده های حاصل با استفاده از نرم افزار spss مورد بررسی بافت فرسوده شهر آبدانان پرداخته شد و هدف تحقیق ساماندهی و احیاء بافت فرسوده شهر آبدانان در راستای پیشنهاد و شیوه مناسب ساماندهی برای آن می باشد، نتایج آن بدین شرح می باشد که محدوده مورد مطالعه از زیرساخت های اجتماعی و فرهنگی مناسب برخوردار است و بیشتر ساکنین آن را، ساکنان بومی تشکیل می دهند و با توجه به احساس تعلق و میزان رضایتمند ساکنین با وجود شرایط نامناسب و ... مناسب ترین روش جهت بهبود کیفیت بافت های فرسوده محدوده ای مورد مطالعه ساماندهی و احیاء آن که نقاط قوت، فرصت و تهدید توسط ماتریس swot بیان شده است.