بررسی تاثیر نانوذرات مس بر روی باسیل های گرم منفی مسبب عفونت های ادراری مقاوم به چند آنتی بیوتیک (mdr)

زمینه و هدف: مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های رایج باعث افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در بین پاتوژن های ادراری در تمام دنیا شده است. در این مطالعه تاثیر نانو ذرات مس بر روی رشد 6 جنس از باسیل های گرم منفی مقاوم به چند دارو و مقایسه ی این تاثیرات با سویه های استاندارد آنها بررسی شد.

روش تحقیق: این مطالعه بر روی 120 نمونه از سویه های باکتریایی آسینتوباکتر بومانی، اشریشیا کلای، کلبسیلا پنومونیه، انتروباکتر آئروژنز، پروتئوس ولگاریس، سودوموناس آئروژینوزا (هر جنس باکتری 20 نمونه) که همگی مقاوم به چند آنتی بیوتیک و مسبب عفونت ادراری بودند و نیز سویه های استاندارد آن ها انجام گرفت و بدین منظور از انواع تست های بیوشیمیایی جهت شناسایی باکتریها و روش های آزمایشگاهی (انتشار چاهک در آگار، انتشار دیسک در آگار و روش ماکرودایلوشن) جهت سنجش حساسیت آنها نسبت به نانوذرات مس به قطر 15-10 نانومتر، به شکل کروی، و با درجه خلوص 99.9% و با ماهیت معدنی و روش سنتز مرطوب در فاز مایع (آلتراسون) استفاده شد.

یافته ها: نتایج روش انتشار دیسک در آگار (30μg.disc) از نانو ذرات مس با رقت 100ppm، نشان دهنده بیشترین قطر هاله ی عدم رشد در باکتری آسینتوباکتر بومانی با میانگین 17mm و باکتری انتروباکتر آئروژنز نسبت به این نانوذره کاملا مقاوم بود. نتایج حاصل از روش چاهک در آگار نانو ذرات مس با رقتی معادل 1000 ppm نشان دهنده بیشترین قطر هاله ی عدم رشد مربوط به باکتری آسینتوباکتر بومانی با میانگین 23 mm و باکتری انتروباکتر آئروژنز نسبت به این نانوذره کاملا مقاوم بود. در روش ماکرودایلوشن، بیش ترین میزان mbc, mic به ترتیب برابر با 125μg.ml, 62.5μg.ml مربوط به باکتری آسینتوباکتر بومانی بود.

نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که در شرایط in vitro از بین باکتری های نامبرده، بالاترین حساسیت در برابر نانوذرات مس مربوط به باکتری آسینتوباکتر بومانی mdr و بعد از آن اشریشیا کلای mdr بود که در صورت بررسی عدم توکسیک بودن آن در شرایط in vivo می توان از آن برای مصارف انسانی نیز استفاده نمود.