سنسورهای نانوشیمیایی مبتنی بر کانتیلور

سنسورهای میکروکانتیلوری، بیشتر از همه برای میکروبیوسنسورها و نانوبیوسنسورها مفید می باشند و از کانتیلورهای مورد استفاده در میکروسکوپ نیروی اتمی مشتق می شوند. کانتیلورها معمولاً از سلیکون و موادهایی ساخته می شوند که دارای ضریب یانگ بالایی هستند. کانتیلورها می توانند در ساختمان زیست حسگرها بعنوان مبدل سیگنال شیمیایی به حرکت مکانیکی با حساسیت بالا بکار روند. انعطاف پذیری کانتیلور سبب می شود تا اتصال مولکول هدف به پذیرنده که بر سطح کانیتلور تثبیت شده منجر به انحراف و خمیدگی در کانتیلور شود. چندین تکنیک برای آشکارسازی خمیدگی کانتیلور به کار می روند که تکنیک های نوری، مقاومت پیزو و روش های خازنی معمول ترین آنها هستند. حساسیت کانتیلور به طور مستقیم به میزان ضریب فنریت وابسته است. توسعه یکپارچه ی حسگرهای زیستی منجر به تشخیص چندین گونه ی قابل توجه بیولوژیکی که دلالت بر مفهومی به نام بیوچیپ دارد شد.