ارزیابی اثر تسریع در اجرای پروژه های تعمیر و نگهداری ساختمان های شرکت های دولتی

با توجه به اینکه شرکت های دولتی ایران، طبق قانون برگزاری مناقصات کشور ملزم به انجام مناقصه و استفاده از پیمانکاران جهت تعمیرات و نگهداری ساختمان ها می باشند، همچنین به دلیل فوریت زمانی در اجرای این نوع پروژه ها، شناخت روش های تحلیل و ارزیابی اثر تسریع، لازم و ضروری می باشد که ارزیابی موثر اثرات هزینه ای انواع تسریع در اجرای پروژه ها می تواند به عنوان عاملی در مدیریت ادعاها به منظور پیشگیری از بروز اختلافات بین کارفرما و پیمانکار در اجرای پروژه های تعمیراتی کمک نماید، توجه به این نکته ضروری است که تسریع می تواند در صورت تغییرات در محدوده کارهای پروژه و یا تغییرات در مفاد و بخش های قرارداد باشد، لذا اولین قدم برای بررسی منابع اطلاعات مالی، شرایط و مفاد قراردادی است که برای انجام پروژه های تعمیراتی منعقد می گردند و جهت بررسی مفاد و شرایط قراردادها باید ابتدا به بررسی اسنادی که جهت اخذ پیشنهاد نرخ مناقصه از پیمانکاران تهیه شده، پرداخت، ارائه جزئیات قیمت ها، دستیابی به قیمت های عادلانه را ممکن تر می سازد زیرا مقایسه جزئیات هزینه هر آیتم، بسیار ساده تر از مقایسه قیمت کلی با داده های موجود است، و باید اثبات نمود که تسریع در کار، موجب افزایش هزینه ها شده است و در این پژوهش که به مطالعه تسریع در پروژه های تعمیراتی شرکت های دولتی پرداخته شده است، ابتدا با شناخت جایگاه برنامه زمانبندی اولیه و تفصیلی به عنوان مبنایی جهت بررسی اثرات تسریع در اجرای این نوع پروژه ها، به تجزیه و تحلیل 42 عامل ایجاد کننده ادعاهای مالی ناشی از تسریع و تصمیمات کارفرما پرداخته شده است، سپس با تبیین روش های مناسب تحلیل تسریع، 4 دلیل متداول، شامل توافقی، دستوری، یک جانبه و سازنده مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت روش های تسریع در پروژه های تعمیراتی شامل، تغییر توالی فعالیت ها در برنامه زمانبندی، افزایش منابع نیروی انسانی، افزایش ماشین آلات، تغییر در مصالح مصرفی، تغییر در روش های اجرای کارها، بهبود راندمان و کارایی فعالیت ها معرفی گردیدند و جهت انجام ارزیابی اثر تسریع، با معرفی روش اندازه گیری میزان زمان صرفه جویی شده و شناخت هزینه های متداول در ایجاد تسریع، به معرفی روش های ارزیابی در دو وضعیت تسریع آینده نگر و گذشته نگر، پرداخته شد که در وضعیت آینده نگر، مانند تسریع دستوری، با توجه به قصور پیمانکار در ایجاد تاثیر در اجرای پروژه هیچگونه هزینه ای قابل پرداخت نمی باشد، و در روش توافقی، با توافق کارفرما و پیمانکار، هزینه ناشی از تسریع در کارها با محاسبه نرخ نیروی انسانی، ابزار و ماشین آلات، مصالح و هزینه های بالاسری اضافی سایت و دفتر مرکزی پیمانکار، محاسبه می گردد، اما در وضعیت گذشته نگر مانند تسریع سازنده و یک جانبه، که با تصمیم یکطرفه پیمانکار انجام می شود هیچ گونه هزینه ای قابل پرداخت نخواهد بود، در نهایت با شناخت روشهای تحلیل و ارزیابی، جهت پیشگیری از بروز اختلافات بین پیمانکار و کارفرما، استفاده از برنامه زمانبندی مدرن اولیه و تفصیلی در جریان اجرای کار، جهت محاسبه میزان زمان کاهش یافته و حذف عامل های ایجاد کننده تاخیر و توقف ناشی از قصور کارفرما، پیشنهاد گردیدند.