مشکلات نیترات و بررسی متداول ترین روش های رفع آلودگی نیترات از منابع آبی سطحی و زیرزمینی

نیترات، یک یون پایدار و محلول در آب است و پتانسیل کمتری برای جذب و یا ترکیب با گونه های دیگر را دارد. به طور معمول غلظت های بالاتر از حد مجاز نیترات در منابع آب زیرزمینی مشاهده می شود و در مقابل، آب های سطحی اغلب دارای غلظت نیترات کمتری هستند. تقطیر، قدیمی ترین و هزینه برترین روش ها برای تصفیه آب می باشد و معمولا زمانی کاربرد دارد که تنها روش قابل اجرا باشد. فیلترهای جذب کربن که در صنعت استفاده می شوند، توانایی حذف نیتروژن و نیترات را ندارند؛ اما تحقیقات نشان داده که کربن فعالی که از پوست برخی میوه ها تولید می شود، مثل میوه درخت کاج این توانایی را دارا می باشد. با کنترل ph آب عبوری از بستر کربن فعال می توان میزان نیترات آب را کاهش داد. هیدروژناسیون کاتالیستی نیترات به نیتروژن که از کاتالیست های دوفلزی استفاده می کند، می تواند به عنوان یک روش اقتصادی سازگار با محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سایر روش ها استفاده شود. از مزایای این روش، می توان عدم ایجاد پسماند و نیز عدم حساسیت به دما و فشار و اسیدیته را برشمرد. البته هزینه بالاتری نیاز دارد. یکی از روش هایی که در حذف نیترات از آب کارآیی دارد، الکترودیالیز می باشد. الکترودیالیز، یک فرآیند جداسازی غشا با نیروی محرکه الکتریکی است که توانایی جداسازی، تغلیظ و تصفیه یون ها از محلول های آبی را دارد.