بررسی نتایج میل زدن مجرای اشکی- بینی و عوامل مرتبط با آن در اطفال مبتلا به انسداد مادرزادی مجرای اشکی در بیمارستان علوی اردبیل

زمینه و هدف: با توجه به شیوع نسبتاً بالای انسداد مادرزادی مجاری اشکی و اهمیت درمان به موقع بیماری و هم چنین عدم سابقه چنین تحقیقی در استان اردبیل و وجود تناقض هایی در میزان موفقیت اولین میل زدن مجرای اشکی- بینی، این مطالعه در بیماران مراجعه کننده به بخش چشم طرح ریزی و انجام شد.

روش کار: این مطالعه  به روش توصییفی- مقطعی از آبان 79 لغایت اسفند 81 بر روی کودکان مبتلا به انسداد مادرزادی مجرای اشکی که تحت عمل جراحی میل زدن در بیمارستان علوی قرار گرفته بودند انجام شد.

یافته ها:از 70 چشم مورد مطالعه از 50 بیمار 46% دختر و 54% پسر بودند. حدود 40% موارد درگیری به صورت دو طرفه و 60% یک طرفه بود. درگیری چشم راست (60%) بیشتر از درگیری چشم چپ (40%) بود و در 56% موارد دیگری در اولین فرزند مشاهده شد. تظاهر بالینی در 44% موارد اشک ریزش، 12% موارد ترشح چرکی و 44% موارد هر دو به دست آمد. 90% بیماران یک بار و 10% آنان 3-2 بار تحت عمل میل زدن قرار گرفته بودند. 48% بهبودی کامل، 46% بهبودی نسبی و 6% عدم بهبودی به دنبال میل زدن مشاهده شد.

نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد افراد مذکر بیش از افراد مونث درگیر شده و هم چنین درگیری در چشم راست و اولین فرزند بیشتر می باشد. هم چنین میزان بهبودی کامل در کودکان زیر یک سال بیش تر بوده و در موارد یک طرفه بیشتر از موارد دو طرفه دیده شد. با توجه به میزان بالای بهبودی در زیر یک سال و احتمال کم بهبودی در بالای دوسال در صورت عدم پاسخ به آنتی بیوتیک های موضعی و ماساژ کیسه اشکی، میل زدن در کودکان بین شش ماه تا 5.1 سالگی توصیه می شود.