بررسی شیوع و شدت نوروپاتی و ارتباط آن با کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی در بیمارستان بوعلی اردبیل

زمینه و هدف: پلی نوروپاتی اورمیک بخصوص نوروپاتی محیطی بطور شایع در بیماران همودیالیزی مزمن دیده می شود. شیوع نوروپاتی متغیر بوده و 80-18 درصد گزارش شده است. در این مطالعه شیوع نوروپاتی و ارتباط آن با مدت دیالیز و کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 30 بیمار همودیالیزی انجام گرفت. در این بیماران معاینات نورولوژی توسط نورولوژیست انجام گردید و kt/v برای کفایت دیالیز از طریق نرم افزار موجود در سایت hdcn (hypertension dialysis clinical nephrology) محاسبه گردید. ( nerve conductive velocity) ncv و emg (electro myo graphy) اندام های تحتانی و فوقانی بوسیله نورولوژیست انجام شد. آزمایشات مورد نیاز از آزمایشات سریال بیماران استخراج گردید. در این مطالعه بیماران با هپاتیت c,b و دیابت و آمیلوئیدوز از مطالعه حذف شدند. نتایج با نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: در معاینات بالینی بیماران 40% نوروپاتی محیطی داشتند، در ncv, emg 56.7% نوروپاتی خفیف، 13.3% نوروپاتی در حد متوسط و 13.3% نوروپاتی شدید داشتند که ارتباط معنی داری بین مدت دیالیز و کفایت (kt/v) بدست نیامد و در 16.7% از بیماران نوروپاتی یافت نشد. در این مطالعه 56.7% بیماران، کفایت دیالیز مطلوب و 26.6% بیماران کفایت دیالیز در حد قابل قبول و بقیه kt/v نامطلوب داشتند.

نتیجه گیری: با وجود روش های نوین همودیالیز و بهتر در مقایسه با گذشته شیوع نوروپاتی در بیماران همودیالیزی بالا بوده و تغییری در شیوع نوروپاتی حاصل نشده است. کفایت دیالیز با نوروپاتی ارتباط معنی داری ندارد. به نظر می رسد که عوامل ایجاد نوروپاتی کلیرانسی مثل اوره نداشته و در بدن تجمع پیدا می کند.