بررسی تاثیر خم کردن سر و گردن پس از لوله گذاری داخل تراشه بر روی فشار داخل چشم و پاسخ های قلبی عروقی و تنفسی در بیماران تحت جراحی آب مروارید چشم

زمینه و هدف: در عمل جراحی آب مروارید پس از القای بیهوشی و لوله گذاری داخل تراشه اقدام به پرپ و درپ ناحیه اطراف چشم می شود. بدین منظور معمولاً سر و گردن بیمار تا حد 30 الی 45 درجه خم می گردد. خم کردن گردن باعث جابه جایی نوک لوله تراشه به سمت کارینا شده و تحریک مخاط تراشه ناشی از آن، به ویژه در شرایط بیهوشی عمومی سبک می تواند منجر به سرفه غیرموثر، افزایش فشار داخل چشمی، لارنگواسپاسم و یا برونکواسپاسم گردد. اسپاسم حنجره و کلیه قسمت های تحریک پذیر تراشه، شاید اثراتی روی فشار انتهای بازدمی دی اکسید کربن و نیز درصد اشباع محیطی اکسیژن- هموگلوبین خون شریانی داشته باشد. بنابراین در این مطالعه ما به بررسی تاثیر خم کردن سر و گردن پس از لوله گذاری تراشه بر روی ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی، فشار انتهای بازدمی دی اکسید کربن، درصد اشباع محیطی اکسیژن هموگلوبین خون شریانی و فشار داخل چشم در بیمارانی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفتند، پرداختیم.

مواد و روش ها: در یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دو سویه کور، تعداد 106 بیمار با وضعیت فیزیکی یک و دو بر اساس رتبه بندی انجمن بیهوشی آمریکا (a.s.a) و سن بین 80-40 سال وارد مطالعه شدند. القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم، لیدوکائین و فنتانیل انجام شد. جهت تسهیل لوله گذاری 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم آتراکوریوم تزریق شد. در دقایق، 1، 2 و 5 پس از خم کردن سر و گردن سرعت ضربان قلب، فشار خون سیستول، دیاستول، فشار انتهای بازدمی دی اکسید کربن، درصد اشباع محیطی اکسیژن هموگلوبین خون شریانی و فشار داخل چشمی ارزیابی شد. اطلاعات توسط آزمون های آماری مجذور کای و t-test مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: میانگین فشار خون سیستولی و دیاستولی، سرعت ضربان قلب و فشار داخل چشمی پس از لوله گذاری تراشه و خم کردن سر وگردن در مقایسه با مقادیر پایه افزایش معنی دار (0.05p<) و فشار انتهای بازدمی دی اکسید کربن، درصد اشباع محیطی اکسیژن هموگلوبین خون شریانی پس از لوله گذاری تراشه در دقایق 1 و 2 پس از خم کردن سر و گردن کاهش معنی داری نشان دادند.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، در جراحی آب مروارید تحت بیهوشی عمومی، جابه جایی لوله تراشه بر اثر خم کردن سر و گردن باعث تغییرات قابل توجهی در سرعت ضربان قلب، فشار خون سیستول و دیاستول، فشار انتهای بازدمی دی اکسید کربن، درصد اشباع محیطی اکسیژن هموگلوبین خون شریانی و فشار داخل چشمی گردید. لذا پیشنهاد می شود در این گونه موارد، مانیتورینگ کافی از نظر متغیرهای ذکر شده به عمل آید.