رابطه ی ویژگی های شخصیتی، سلامت روان و پرخاشگری با عادات رانندگی در رانندگان پر خطر

مقدمه: امروزه همه اقشار برای انجام فعالیت های روزمره ی خود نیازمند وسایط نقلیه هستند. به نظر میرسد برخی افراد فاقد مهارت های لازم در استفاده از وسایط نقلیه هستند و با انجام رفتارهایی که مصداق رفتار پرخطراست، موجب بروز خسارات جبران ناپذیر جانی و مالی می شوند. به اذعان پژوهش های انجام شده مولفه های گوناگونی در بروز رفتار پرخطر در رانندگی نقش دارند که مولفه های روان شناختی یکی از مهم ترین آن هاست.

روش بررسی: با هدف بررسی رابطه ی مولفه های روان شناختی (سلامت روانی، پرخاشگری، شخصیت نوع a) با عادات رانندگی، از 110 راننده مرد حادثه دیده مقصر شهر رشت خواسته شد تا پرسشنامه های رفتار رانندگی منچستر، شخصیت تیپ a، پرخاشگری و سلامت عمومی را تکمیل کنند، داده های بدست آمده با آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: یافته های بدست آمده از تحقیق، نشان داد که بین سلامت روانی، پرخاشگری، تیپ شخصیتی و عادات رانندگی رابطه معنی داری وجود دارد. هم چنین تحلیل رگرسیون به شیوه ی گام به گام نشان داد که متغیرهای پرخاشگری و سلامت روان توانسته اند رفتار خطرناک رانندگی آزمودنی ها را پیش بینی کند. در عین حال شخصیت نوع a نتوانست رفتار رانندگی را پیش بینی کند.

نتیجه گیری: با توجه به این که رانندگی پرخطر پدیده ای است که آسیب های جبران ناپذیری را برای فرد و جامعه ایجاد می کند، پیشنهاد تحقیق این است که با هدف کاهش خطرات و آسیب های احتمالی، هنگام اخذ گواهینامه رانندگی، تمدید آن و حتی در فواصل زمانی منظم ارزیابی های روان شناختی از رانندگان (شخصی یا همگانی) اخد شود و رانندگان پرخطر یا هجومی که نیازمند آموزش یا مشاوره هستند در برنامه های آموزشی- مشاوره ای قرار گیرند.